„Давид против Голијат“. Споредбата постојано се спомнува кај активистите кои минатиот март одржаа референдум за создавање синдикатски оддел во „BHM1“, огромниот магацин на Амазон во Бесемер, Алабама. Сепак тој не беше узурпиран. Работници-ракувачи, од кои мнозинството беа афро-американци, ја предизвикаа една од најмоќните компании во светот, сопственост на најбогатиот човек на планетата – г. Џеф Безос.
Но, ако, во Библијата, малиот Давид го поразил големиот Голијат, во Амазон, Голијат го скрши Давид. Од 5 805 вработени на оваа локација од осум хектари, само 738 вработени гласаа „за“ и 1 798 „не“. Г. Стујарт Апелбаум, раководител на Retail, Wholesale Department Store Union (RWDSU), синдикатот за масовна дистрибуција, веднаш го оспори резултатот, обвинувајќи го Амазон за нарушување на неутралноста на гласачкото ливче. По неуспехот на претходниот обид во Делавер во 2014 година, гигантот за продажба преку интернет го потврдува својот статус на непобедлива тврдина за работничките организации.
Во САД, воспоставувањето на синдикат во компанија е макотрпен пат. Побарани од страна на вработен, магационер кој во август телефонски се јавил на RWDSU – организацијата прво мора да му докаже на федералната агенција за трудово право, National Labor Relations Board (NLRB), дека 30% од работниците од веб страницата сакаат да си создадат свој дел. Откако ќе се преземе овој чекор на крајот на суровата кампања, се организира референдум. Борбата е фабрика по фабрика, супермаркет по супермаркет, ресторан за брза храна по ресторан за брза храна: ако победи „да“ во Бесемер, тоа нема да ја промени ситуацијата во другите магацини на Амазон. За работниците да се вклучат во ваков процес се води долга и макотрпна битка, каде во случај на пораз, одмаздата против оние што побарале помош од синдикатот – честопати резултира со откази. Под овие услови е тешко да се изненадиме, што само 6,3% од вработените во приватниот сектор се синдикални во САД.
Во текот на изминатите години, Амазон има изградено 110 центри со големина на BHM1 на национално ниво и планира да изгради уште 33 центри. Со скоро еден милион луѓе кои работат во нивна должност или скоро еден од 150 средства, компанијата е втора по големина приватен работодавач на национално ниво (се очекува да го надмине ланецот супермаркети Walmart во рок од две години). Здравствената криза, со масовниот развој на купувањето преку интернет, дополнително ги зголеми нејзините активности, до тој степен што е тешко да се измери стапката со која денес регрутира Амазон. Вработувањето е сè полесно бидејќи вирусот одеднаш исфрли милиони работници од работа. Според историчарите, ова е досега невидена ситуација – освен можеби во раните четириесетти години на 20 век, кога индустриите се обидуваа да регрутираат за да ги поддржат воените напори.
За да ја опише важноста што ја претпоставува компанијата, новинарот Алек Мекгилис зборува за „ефект на Амазон“ кој ја комбинира американската територија според хиерархијата на три нивоа : на врвот, „градовите што се домаќини на седиштето на Амазон и кои се високо платени, со дипломи за високо образование“, како Сиетл, Вашингтон или Бостон; потоа „градови со магацините“, кои добиваат „ракување и работни места со значително помали плати“ ; и, конечно, остатокот од земјата, каде што локалната трговија е оптоварена со раст од купувањето преку интернет, без возврат за создавање работни места, освен на позициите за испорака.
Бесемер припаѓа на втората категорија: градови со магацини. Симбол на малите индустриски центри во опаѓање, со ослабеното општествено ткиво од затворањето во деведесеттите години на минатиот век во фабриката „Pullman“, којашто произведуваше товарни вагони, наликува на други локалитети избрани од Амазон за да ги постави своите гигантски логистички центри, како Sparrows Point, предградие на Балтимор, или King of Prussia, блиску до Филаделфија. Градовите кои се во криза се свртуваат наназад за да привлечат мултинационалнос, со што на тој начин ја охрабруваат трката кон најниска даночна понуда. „Бесемер нуди конкурентни даночни кредити, достапен комерцијален закуп, обучена работна сила и ниски трошоци за живот“, може да се пофали веб-страната на трговската комора, чии службени лица не одговорија на нашето барање за интервју. За време на синдикалната кампања, демократскиот градоначалник Кенет Гули, одговорен од 2010 година, се воздржа од заземање став. Минатиот февруари, за време на неговиот „говор за состојбата на градот“, тој го пофали доаѓањето на Амазон и ја посочи „про-деловната атмосфера“ на неговиот град, без да каже ниту еден збор за конфликтот.
Вистина е дека синдикатите не секогаш имаат добра репутација кај избраните функционери на југот. Алабама е дел од клубот на дваесет и седум „right-to-work states“ („држави со право на работа“), каде законот им овозможува на вработените да не плаќаат придонеси, де факто ослабувајќи го протокот на пари на работничките организации. Самото деловно законодавство и оданочувањето поттикнаа формирање на големи автомобилски групи, особено германски и јапонски, со кои се формираа цел екосистем на подизведувачки договори. Алабама е единствена по тоа што е дом на единствената не-синдикална фабрика на Мерцедес во светот.
Во овој контекст, кампањата започната во Бесемер и беше изненадување : BHM1 е нов магацин (отворен е во март 2020 година); нуди шест илјади работни места со почетна плата од 15,30 американски долари на час, двојно помала од минималната плата во Алабама. Малку полошо од работата во фабрика за автомобили, но подобро отколку во „Walmart“ (11 долари на час) или во ресторан за брза храна (каде што платата има тенденција да се усогласи со минималната плата). Амазон нуди и здравствено покритие од првиот ден на работа, што е далеку од правилото во приватниот сектор во САД.
Кога ќе поминеме покрај просториите на RWDSU во Бирмингем, главниот град на Алабама, на крајот на март, линиите се повлекуваат. Видливо уморни од неколкумесечен маратон, организаторите добиваат силна поддршка во мали групи. Актерот Дени Гловер носи капаче од Newark Eagles, франшиза на Negro National League, бејзбол-лигата само за црната раза, за време на сегрегација. Тој дојде да ги мотивира луѓето, да ги тапка по грб организаторите и да ја раскаже својата приказна. Соочувајќи се со него, во салата за состаноци во боите на RWDSU (чиј амблем претставува црна рака што се ракува со бела рака), ги наоѓаме работниците кои го симболизираа движењето во медиумите, вклучувајќи ја и г-ѓа Џенифер Бејтс, која сведочеше за неговите услови за работа во Сенатот на покана на г. Берни Сандерс. Низ полуотворената врата може да го видите и г. Дарил Ричардсон, работникот кој телефонски разговарал во август.
Во разговор кој трае повеќе од еден час, „Glover“ назименично ги снимаат несериозните и посериозните моменти, особено кога тој зборува за неговите предци кои биле родени како робови во Луисвил, во соседна Џорџија, и за неговите баби и дедовци кои собирале памук за земјопоседник од бела раса. Бабата на комичарот ги игнорираше сопствеништвото и заканите на сопствениците испраќајќи ги своите деца на училиште наместо да ги тера да работат на нива. Неговата мајка ја напушти Џорџија за Сан Франциско и стана поштарка. Актерот се сеќава на бунтовната атмосфера која владееше во неговиот дом. Како тинејџер, тој читаше во весниците приказни за активисти од црната раса на југот кои „застанаа во одбрана на своите права“ и се држеа до столиците во рестораните кои беа наменети само за луѓе од бела раса : „Тие беа мои херои.“
За возврат, г-ѓа Бејтс му раскажа за непопустливиот тајминг што важеше во Амазон, неисцрпната желба што беше невозможна да се задоволи со оглед на големината на хангарот, прекувремената работа во последен момент што го комплицира чувањето на децата и неговата негрижа да ги гледа неговите задачи определени и темпирани од страна на алгоритам. „Никогаш нема да разберам како разумна личност може да организира ваков систем и да очекува луѓето да живеат исполнет живот. Со десет, единаесет, дванаесет часа на ден, како се справувате со семејството? Се загрижуваме за децата што се дружат надвор, но дали системот е направен да ги има мама и тато дома за нив?“ На прашањето од „Glover“, г-ѓа Бејтс појаснува дека нејзините деца се веќе пораснати и дека таа е баба на седум внучиња, предизвикувајќи извици и смеа од восхит. За нив се бори, вели таа : „Ако не се справиме со проблемите сега, знаеме што ќе им претстои подоцна.“
Ова чувство не се должи на случајноста. И покрај својата гигантност, Амазон сè уште се смета себеси за „млад раст“ на почетоците, start-up од „првиот ден“. „Да се премине на втор ден би значело стагнација. Проследено со бескорисност. Проследено со бавно, болно опаѓање. Проследено со смрт. Затоа во Амазон секогаш ќе бидеме на првиот ден “, рече г. Безос (исто така сопственик на „Washington Post“) во писмото до акционерите во 2016 година. За да се одржи оваа трескавична атмосфера, компанијата мора немилосрдно да ја зголеми продуктивноста и да ги намали трошоците за работна сила. Оттогаш па натаму, таа гледа на појава на против сила како егзистенцијална закана.
Метис, во неговите педесетти години, г. Пери Конели стигна во BHM1 откако ја изгуби работата како чувар на аеродромот за време на пандемијата. Парите што ги заработува денес „се еквивалентни на она што [тој] го плати како данок на претходната работа“ – начин да се каже дека неговото доаѓање во Амазон го гледа како целосна назадување. Овој stower (магационер) е одговорен за скенирање на производите и нивно поставување на полиците опремени со бар-кодови. „За ручек, тоа е трка : да отидам во тоалет, да отидам во просторијата за одмор, да отидам да земам за јадње, да одморам. Ми остануваат уште колку, дванаесет минути за да јадам?“
Ова е прв пат во неговата кариера да биде со таков временски распоред : „Јас се идентификувам на компјутер, ги скенирам бар-кодовите. Компјутерот го пресметува изгубеното време помеѓу две скенирања.“ Ова е познатата „time off task“ („задача надвор од времето“) или скратено ТОТ, за која зборуваат сите вработени. „Во основа, за машината, тоа е време кога не правите ништо. Тие сакаат ТОТ да биде што е можно понизок, но тоа зависи многу од производите што ќе дојдат во ваши раце.“ Неисправен бар код, купон за попуст и проблемите започнуваат. Г. Конели нервозно се смееше додека зборуваше за очајната атмосфера во магацинот, помеѓу моралот и временото ривалство. „Тие организираат натпревар цело време. Кој ставил најмногу производи на полиците, нему му даваат дополнителна петнаесет минути пауза или маица на кратки ракави.“ Пред референдумот на синдикатот, Амазон понуди бонус за оставка, така што вработените кои беа незадоволни, не учествуваа на гласањето. „Од почетокот на кампањата, тие отпуштија и 250 лица“, вели управителот.
Во оваа конзервативна област, каде повеќе од четворица од десет афро-американски гласачи му го дадоа својот глас на г. Доналд Трамп во 2016 и 2020 година, синдикалните активисти сепак инсистираа нивниот пристап да биде продолжување на борбите за граѓански права на пасторот Мартин Лутер Кинг и движењето „Black Lives Matter“ („И црнечкиот живот вреди“), осудувајќи го лицемерието на Амазон за овие работи. „Тие не се грижат за црнечките животи“, изјави г. Ричардсон за New York Magazine. Тие се обидуваат да направат да изгледа како да се грижат, особено за Мартин Лутер Кинг. Имаат брошури и слики од него низ ходниците. Тие се преправаат. Бидејќи црнците се мнозинство во фабриката.“ Упатувањата на „King“ се сеприсутни во регионот. Пасторот беше приведен во Бесемер на 30 октомври 1967 година, бидејќи без овластување организирал марш за еднаквост. Случајот заврши на Врховниот суд, кој одби да ја разгледа неговата жалба, оставајќи му на пасторот петдневен притвор и парична казна од 50 американски долари. На денот на неговото убиство, во Мемфис, 4 април 1968 година (пушката беше купена во Бирмингем), Мартин Лутер Кинг дојде да го поддржи штрајкот на црнците – собирачи на ѓубре, кои бараа подобра плата и подобар третман.
Високите демократи (избрани на Конгресот, влијателни верски лидери …) кои го наследија Бесемер пред анкетата во Амазон ја поддржаа стратегијата на синдикатот, зборувајќи за градот како за „нова Селма“. Друг поддржувач, раперот Killer Mike, дури го спореди г. Безос со „градинар“, а условите за работа во складиштата (особено топлината и брзината) со оние на полињата со памук.
Оваа огнена реторика воопшто не ја убеди работната сила (85% црна раса, според проценките на синдикатот), а како ретроспектива, неуспешната кампања на Бесемер наликува на огромна фатаморгана. Еден набљудувач кој добивал информации само преку социјални мрежи, медиуми и видеа на интернет, би се обложил дека таборот „да“ ќе победи, бидејќи неговите приврзаници беа многубројни и видливи. Моќните синдикати, како што се играчи на професионална фудбалска лига (NFL) и сценаристи на Холивуд, но исто и уметници и академици ја поддржаа иницијативата. Дури и претседателот Џозеф Бајден јавно зазеде став две недели пред затворањето на избирачките места – што претставуваше невидена поддршка од потстанарот на Белата куќа после Франклин Рузвелт.
Понекогаш романтичното, идеализирано покривање на конфликтот помага да се поттикне илузијата за победа на „да“ во јавното мислење, искривувајќи ја реалноста на терен. Пандемијата, присуството на медиумите и синдикалните немири пред фабриката ја затегнаа атмосферата и топографијата на местото – огромен магацин без прозорци, во индустриска област, паркинг што го чуваа полициски автомобил и чувари. Синдикалци мавтајќи со плакати на најблиската раскрсница – го отежнуваа, ако не и невозможното : да комуницираат со работниците, освен десетина управувачи кои јавно беа ангажирани во синдикатот или работниците апсолутно задоволни од нивната судбина изложени од страна на комуникациите во компанијата.
Јасно е дека Амазон ги искористи своите неограничени ресурси и целата технолошка софистицираност со која располага за да влијае врз вработените. Зад вратите на магацинот, раководството организираше колективни и задолжителни „информативни сесии“ за последиците од воспоставувањето на синдикат во фабриката, а телефоните на вработените беа бомбардирани со СМС-пораки кои го опишуваа синдикатот како напаѓач. „Не дозволувајте странци да го поделат тимот што победува! Ние веруваме дека не треба да плаќате посредник да зборува за вас или да плаќате членарина за да го добиете она што веќе го имате бесплатно “, се чита на екранот обезбеден од страна на вработен.
Амазон исто од 25 јануари, вработуваше во складиштето специјализирани консултанти (неколку илјади долари на ден), озлогласените union busters („ловци на синдикати“).
Исто така, кружеа застрашувачки гласини дека Амазон може едноставно да ја затвори фабриката во случај на „предавство“ на вработените – како Walmart, кој одлучи во 2009 година да ги прекине своите активности во Жонкиер, Канада, по конституирањето на синдикатот. Со своите интереси во прашање, мултинационоста не се двоумеше да го прекрши законот за работни односи за да ја разбие кампањата ; како и да е, NLRB нема моќ да ја санкционира финансиски. Сведоштвата од поранешни вработени кои се обидоа да го организираат својот магацин во Делавер и Вирџинија укажуваат на брутално однесување, заканите и одмаздата, вклучувајќи нефер откази, како што е онаа на вработен на боледување при операција на коленото. Во Честер, Вирџинија, санкцијата на властите по истрагата, требаше да го принуди Амазон да објави во сала за состаноци, на лист хартија А4, список на активности што вети дека нема да ги направи. „Нема да ви се закануваме дека ќе ве отпуштиме; нема да ве прашаме за вашите синдикални активности; ние нема да ве следиме; нема да ви се закануваме со казни.“ Документот би требало да ги разубеди вработените, но може да има и спротивен ефект со нагласување на ризиците на кои се изложени бунтовниците.
Фрустриран бидејќи не може да разговара со вработените во Бесемер, еден американски новинар упадна на паркингот во магацинот, дури и ако тоа законски значеше влегување во неволја, за да му го подаде случајно микрофонот. Неговата хавајска кошула се судри со катранот. Мајк Елк (35 годишен) е петти пат на насловна страница на синдикалната кампања на југот (сите пет пати ќе бидат изгубени). Самиот тој, отпуштен од медиумите „Politicо“ за обид за организирање на уредничкиот персонал, ја реинвестираше својата опремнина во создавањето на сопствен медиум, „Payday Report“ („дневник на денот за исплата“), чија цел е да ги „покрие социјалните вести во медиумските пустини“. Оптимист на почетокот на движењето, кое го следеше од својата база во Питсбург, тој еднаш се предомисли, забележувајќи за време на состанокот на г. Сандерс пред просториите на синдикатот во Бирмингем на 26 март, дека новинарите дошле повеќе бројни од работниците.
Тој успеа да интервјуира четворица управувачи пред да биде избркан од безбедносниот чувар од просторот на магацинот. Сите беа од црна раса; сите се подготвуваа да гласаат „не“. „Повеќе сум против, бидејќи не знам многу за синдикатите, никогаш не сум се занимавал со нив“, му рече Ешли, 32 годишна. Еден 19 годишен вработен го споредил синдикатот со „крадец“ кој сакал да му земе дел од своите тешко заработени пари. Ова беше главниот аргумент што го користеше Амазон за време на своите колективни информативни сесии ; компанијата дури создаде и посебна веб страна „Do it Without Dues“ („Направете го тоа без придонеси“).Трет, постар работник рече дека го видел RWDSU на дело на претходна работа, но тоа не ја подобрило неговата состојба. Последниот носеше синџир беџови во форма на животни околу вратот повикувајќи да се гласа „не“: „[Менаџерите] ги дистрибуираат во магацинот, сите ги носат.“ Супервизорите кои даваат курсеви за синдикатите беа опишани како „кул“, кои во никој случај не се закануваа: „Тие само ни објаснија за што служи синдикатот.“ Емитувањето на овие интервјуа го чинеше Елк навреди на социјалните мрежи; тој беше обвинет за навивање за раководителите. Тој одговори дека е од клучно значење „да се разбере психологијата на„ анти“ чувствата на работниците во фабриката“ и дека тој не навива за никого „освен за вистината“.
Невозможно е да се знае каков ефект имала стратегијата за асоцирање на синдикалната кампања врз гласањето за борбата за граѓански права. Покрај тоа, работниците кои случајно ги сретнал Елк не изгледале брутално пријателски расположени кон синдикатите : тие едноставно не биле свесни за нивната корисност. „Лесно е да се обвини Амазон, но виновни се и синдикатите“, рече новинарот. Според него, победничките избори мора да изгледаат како едноставна формалност, да се победат однапред, на некој начин, откако синдикатот веќе водеше кампања и ја убеди критичната маса на вработени, кои поради тоа повеќе не се плашат да ги искажат своите убедувања пред нивниот сосед во компанијата.
Во случајот на BHM1, RWDSU користеше друга тактика, наречена „hot shopping“ во жаргон на американскиот синдикат. Станува збор за „превртување“ на фабрика веднаш штом се отвори, искористувајќи го ненадејното незадоволство кај работниците – за ужасните санитарни услови во магацинот, во случајот на Бесемер. Целта е да се искористи елементот на изненадување, без да се изора земјата пред време, со тоа што свесно ќе се стави плугот пред воловите. Ова може да доведе до занемарување на суштинска работа. Така, за време на оваа кампања ретко се приближуваше до локалните верски водачи, за разлика од активистите преку интернет и тешка категорија на Демократската партија, кои доаѓаа во голем број.
Други проблеми : високата стапка на промет на персоналот, недостатокот на време за комуникација во фабриката (како заради условите за работа, така и заради пандемијата, што ја прави невозможна секоја споредна активност, како што е синдикалната скара) и недостатокот на перспективи за кариера во магацинот. Кој знае дали тој сè уште ќе работи тука за една година? Зошто да инвестира и да го ризикува своето место за работа на која не се гледа себеси на подолг период? Во двоумење, работниците во BHM1 можеби се плашеа дека ќе имаат повеќе да изгубат (нивната работа, нивната плата, здравствено осигурување покриено од Амазон …) отколку да добијат (не знаеја што точно). Како и да е, сагата Бесемер беше можност за државата да направи преглед на состојбата на законот за работни односи. Неколку анкети го покажаа јавното мислење силно во корист на „да“, а уредниците беа во согласност. „Се разбира, падот на синдикатите е главната причина што богатите се збогатуваат, а сиромашните осиромашуваат“, напиша дури и либералниот колумнист Џо Ноцера во текст во форма на mea culpa. Како и многу демократи од мојата генерација, и јас не обрнував внимание на тоа. Синдикатите не ги зголемуваат само платите на нивните членови : фабриките кои не се од синдикати честопати треба да се усогласат. Недостатокот на синдикати во оваа земја значи дека компаниите не се под никаков притисок да ги зголемат платите.“ Броењето на гласовите на Бесемер беше следено во живо на веб страната на New York Times, со истата почит како и за националните политички избори – невидени за корпоративни избори.
Го прашавме г. Конели, чувар на продавницата на Бесемер, што би се случило со него доколку победи „не“. „Менаџментот на магацинот ќе искористи комбинација, каков било изговор за да ме отпушти“, одговори тој. Јас сум подготвен за тоа ; тоа е цената што треба да се плати за таа да се промени. Ако победи „да“ и можам да го претставувам синдикатот, ќе останам. Ако победи „не“, нема да бидам долго тука.“
На денот на победата за „не“, работниците во центарот на Чикаго спонтано застанаа со работа. Други дејствија беа најавени во околу 50 градови. Дали ќе доживеат друга судбина? За да го објаснат поразот на Бесемер, активистите постојано го обвинуваат Амазон, неговите закани, заплашувањето. Во текот на март, претставничкиот дом изгласа „Protecting the Right to Organize Act“ („Заштита на правото на организирање“), или „закон за УЈП“, кој има точно за цел да го елиминира притисокот што го врши работодавачот за време на кампањите на синдикатот, особено со забрана на задолжителните „информативни сесии“. Доколку овој проект оди во вистинска насока, тој може да згасне пред портите на Сенатот, поради недостаток на поддршка кај републиканците. Покрај тоа, тој не ги оправдува синдикатите и демократските лидери да учат од нивниот бродолом во Алабама, ставајќи ја во прашање нивната стратегија. Инаку, дури и ако се појават нови кампањи од Бесемер, и тие ризикуваат да завршат со неуспех.
За да се надмине безизлезната ситуација, некои предлагаат бојкот на Амазон. Но, дури и овие активисти несвесно ја збогатуваат мултинационалноста, без разлика дали со купување преку интернет од конкурент како eBay, за кој Амазон испорачува производи, или со користење на Netflix или Google, бидејќи Amazon Web Services напојуваат големи мрежи на интернет и ги складираат нивните бази на податоци. За време на видео конференција на синдикатот на 6 март, активист беше изненаден што Амазон го поседува и ланецот супермаркети Whole Foods (специјализиран за „органски“ производи и откупен во 2017 година). Друг праша како да се „бојкотира Амазон“, не знаејќи дека самото присуство на овој состанок беше корисно за компанијата, на која „Zoom“ се потпира за неговиот компјутерски облак. Во виртуелен монопол – во земјата на слободна конкуренција… – бизнисот на г. Безос стана речиси невозможен да се избегне.
Преведено од: Павлина Димовска
Фусноти:
- « Map of Amazon warehouses », CNBC, 19 јануари 2020 година, www.cnbc.com
- Karen Weise, « Pushed by pandemic, Amazon goes on a hiring spree without equal », The New York Times, 27 ноември 2020 година.
- Francesca Paris, « “The gaps have grown” : Reporter Alec MacGillis talks Amazon, regional inequality and his hometown of Pittsfield », The Berkshire Eagle, Pittsfield, 7 април 2021 година.
- Споредете « Presidential results », 2016 et 2020, National Public Radio, www.npr.org
- Цитирано од Sarah Jones, « “It’s not fair to get fired for going to the bathroom”. An Amazon worker in Alabama on the fight for a union », New York Magazine, 16 март 2021 година, www.nymag.com
- Прочитајте Sylvie Laurent, « Le dernier combat de Martin Luther King », Le Monde diplomatique, април 2018 година.
- Во врска со маршевите организирани во 1965 година помеѓу Селма и Монтгомери во знак на протест против забраната за гласање на црните луѓе на југот на САД. Прочитајте Adolf Reed Jr, « “Selma” et la légende noire », Le Monde diplomatique, март 2015 година.
- Lee Fang, « Amazon hired Koch-backed anti-union consultant to fight Alabama warehouse organizing », The Intercept, 10 февруари 2021 година, www.theintercept.com
- David Streitfeld, « How Amazon crushes unions », The New York Times, 16 март 2021 година.
- Joe Nocera, « Unions are back in favor. They need to seize the moment », Bloomberg Businessweek, 21 март 2021 година, www.bloomberg.com
