Да се биде независен по Косово
Во декември 1991 година, Меѓународната арбитражна комисија за мир, со која претседаваше познатиот адвокат и поранешен француски министер за правда, Роберт Бадинтер, постави два принципа: поранешните федерални републики можеа да бараат независност, но не и ентитетите од понизок ранг, како што се региони, провинции или автономни територии – што беше случај со Косово, како и Абхазија и Јужна Осетија[i] – и поранешните административни граници на федералните ентитети требаше да станат нови меѓународни граници – но, без најмала измена. Независноста прогласена од Косово на 17 февруари 2008 година, со поддршка на повеќето западни земји, главно САД и Франција, го прекрши првиот принцип утврден од страна на Арбитражната комисија, но самиот Бадинтер тогаш објасни дека Косово беше случај „sui generis“.[ii]
Од Жан-Арно Дерен*
*Новинар во списанието: Courrier des Balkans, и коавтор на книгата: Là où se mêlent les eaux. Des Balkans au Caucase dans l’Europe des confins (заедно со Laurent Geslin), La Découverte, Париз, 2018.
Фото: sanketh-rao/pexels